Door Carmen Kremers - 28 December 2015

 

Net als heel veel andere ruiters en amazones ben ik ook begonnen op de manege.

Toen ik eindelijk zeven jaar was mocht ik beginnen met paardrijden. Samen met mijn

vriendinnen gingen we elke woensdag middag naar de manege. Met onze cap alvast

op en de zweep in onze hand fietsten we trouw naar de manege. Gekleed in onze

paardentrui, rib-rijbroeken en rubberen rijlaarzen. Hier waren we vervolgens de hele

middag bezig met allerlei klusjes. Van pony’s poetsen tot vegen, we deden het allemaal!

 

Minimaal een uur voordat de les van start ging, begonnen we met het grondig poetsen

van onze pony’s. Dit was niet alleen heel leuk, maar ook heel gezellig. Samen met zeven

andere meiden stonden we op een rijtje onze pony’s te poetsen. Naast poetsen

moesten de pony’s ook altijd gevlochten worden. Van vlechten tot staartjes en matjes,

we konden alles maken! Het was altijd balen als de pony waar jij op mocht rijden al in

de les reed, maar dan ging je gewoon de andere helpen.

Na de les werden de pony’s altijd uitvoerig beloond met snoepjes en knuffels. Na de les

waren we vervolgens weer net zo lang bezig om alle vlechten, staartjes en matjes weer

uit de manen te krijgen.

Naarmate we ouder werden, werd onze les verplaatst naar de zaterdag. Als tiener is

niet meer ‘cool’ om vlechtjes te maken bij je paard. Ook onze trouwe paardentrui werd

in geruild, want ook dat kon natuurlijk echt niet meer. En de rubberen rijlaarzen werden

vervangen door jodhpurs met chaps. In plaats van klusjes te doen, brachten we onze

middag nu door in de kantine. Hangen op de bank en gezellig kletsen. Om vervolgens

de rest van de dag door te brengen bij onze verzorgshetlanders.

 

Ik persoonlijk heb erg genoten van mijn manege periode. Ik heb altijd een erg leuke groep meiden gehad, waar we nu nog steeds regelmatig mee rijden. Alleen op gegeven moment ben je de manegelessen ontgroeit en wil je meer. Na lang twijfelen heb ik enkele jaren geleden het besluit genomen om te stoppen op de manege en ergens anders te gaan rijden.

Echter ben ik een beetje blijven hangen op de manege. Sinds mijn dertiende ben ik werkzaam op de manege waar ik altijd gereden heb. In het weekend heb ik nu meiden met het vlechten, poetsen en opzadelen van hun pony. Heerlijk! Af en toe voel ik me weer helemaal kind, wanneer we weer door de gangen huppelen.